Szlifowanie podłóg drewnianych

Aby wydobyć z podłogi drewnianej jej naturalne piękno, konieczny jest między innymi optymalny szlif. W artykule tym postaram się opisać idealny sposób postępowania, prowadzący do uzyskania ładnej powierzchni szlifowanej podłogi drewnianej.

W celu lepszego zobrazowania zagadnienia szlifowania podłóg na początku kilka ciekawostek o materiałach ściernych:

Materiały ścierne nasypowe, produkowane są w szerokim asortymencie stosowanie do wymagań klientów. Materiały ścierne wykorzystywane są w wielu operacjach technologicznych, szlifowanie powierzchni, stępianie ostrych krawędzi itp. Materiał ścierny nasypowy składa się z trzech części

1. Podłoża- służą jako materiał nośny dla ziaren ściernych i środków wiążących. Na podłoża najczęściej stosuje się papier, tkaninę bawełnianą lub poliestrową, fibrę i kombinacje. Podłoża z kombinacji tzw. papier płótnowy - składa się z tkaniny sklejonej z papierem. Tego typu podłoża stosuje się do szlifowania podłóg.
2. Spoiwa (środka wiążącego) mocujące ziarno na podłożu (materiale nośnym). Spoiwa stosuje się w dwóch warstwach tj. powłoki umożliwiającej wstępne przyklejanie ziarna do podłoża oraz powłoki mocującej ostatecznie ziarno ścierne. Stosuje się spoiwa z klejów naturalnych jak też żywic syntetycznych.
3. Ziarna ściernego - wyróżnia się wytwarzane przemysłowo, do których należą wszystkie tlenki glinowe, stopy tlenku cyrkonu, węgliki krzemu oraz ziarna naturalne np. krzemień granat.
4. Ziarna ścierne posiadają różne wielkości i zgodnie z normami Europejskiej Federacji Producentów Materiałów Ściernych (FEPA) zostały oznaczone i zaszeregowane w zakresie od mikroziaren (bardzo drobnych) P-1200 do ziaren grubych P16. Do prac parkieciarskich w zasadzie używa się papierów z grubością ziaren w zakresie P-16 do P-120.

Materiały ścierne nasypowe rozróżnia się w zależności od rodzaju nasypów:

Tylko dobrej jakości materiał szlifierski umożliwi uzyskanie optymalnego szlifu. Do obróbki podłóg drewnianych nie wolno używać papierów szlifierskich posiadających dodatki żelazne, gdyż pozostający pył, spowoduje przebarwienia podłogi w ciemne plamy po reakcji z lakierami.

Taśmy ścierne:
* nie powinny zawierać żadnych istotnych różnic grubości,
* powinny mieć odpowiednią giętkość, co rozstrzyga o biegu taśmy, a tym samym jakości
szlifu,
* połączenia taśm bezkońcowych, czy też tulei, powinna być w „wężyk” lub na wprost bez
nakładania.

Prawidłowy wybór kolejności uziarnienia.

Utrzymanie kolejności uziarnienia jest bardzo ważne. Grubym uziarnieniem usuwa się zabrudzenia i nierówności, aż do uzyskania płaskiej powierzchni. Następujące później szlify, drobniejszym ziarnem, służą jedynie do usuwania, śladów szlifu wykonanego grubszym uziarnieniem.
Kiedy rozpoczęliśmy prace od grubego uziarnienia, następne szlify musimy robić uziarnieniem o jeden stopień drobniejszym, ponieważ w przeciwnym razie usunięcie śladów szlifu grubego może być niemożliwe, albo będzie osiągnięte dużym nakładem pracy i materiału. Należy się starać, szlifowanie rozpoczynać od najdrobniejszego uziarnienia, aby otrzymać możliwie najmniejsze ślady szlifu. Pamiętajmy również, że im grubszy papier ścierny tym droższy.

Artykuł Pana Grzegorza Stanisławskiego - mistrza parkieciarstwa z firmy Profi-Parkiet z Warszawy.